Καταρχήν ευχαριστώ όσους επισκέφτηκαν αυτό το ιστολόγιο, και περισσότερο αυτούς που έγραψαν τα σχόλιά τους.
Πρέπει όμως να επισημάνω το εξής:
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΟΝΟ!!!
Όλα τα χρόνια, μεμψιμοιρούμε για τα κακώς κείμενα στην χώρα μας και με την δικαιολογία των 400 χρόνων σκλαβιάς και των πολέμων και όλων γενικά των δεινών που περάσαμε σαν λαός, τα αφήνουμε να συμβαίνουν χωρίς καμία απολύτως αντίδραση.
Όποια φωνή διαμαρτυρία υψώνεται, χάνεται στο χάος της αδιαφορίας των υπολοίπων και στον περίφημο «ωχαδερφισμό» μας.
Όμως τώρα τα ψέματα τελείωσαν.
Δεν μπορούμε πλέον να αφήνουμε τα πράγματα να κυλούν γύρω μας ΕΙΔΙΚΑ σε ότι αφορά το περιβάλλον. Δεν έμειναν και πολλά δάση για να έχουμε να καίμε. Δεν έχουμε και πολλά ποτάμια και λίμνες για να πετάμε τα απόβλητά μας. Η θάλασσα δεν αντέχει άλλα σκουπίδια και χημικά. Και η ατμόσφαιρα, ειδικά στις πόλεις, είναι ήδη αποπνικτική.
ΠΡΕΠΕΙ να αντιδράσουμε ΣΗΜΕΡΑ.
Αύριο θα είναι αργά…
Τι όμως να κάνουμε?
Που θα βρούμε την δύναμη και τους τρόπους να αντιδράσουμε?
Εδώ φίλοι μου αναγνώστες αυτού του ιστολογίου καλείστε να απαντήσετε και ίσως μέσα από τις απαντήσεις σας να μπορέσουμε να βρούμε κάποιες λύσεις γι’ αυτή την δύστυχη χώρα και γι’ αυτόν το δύστυχο πλανήτη…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
1/2
Η δική μου άποψη είναι τρόπος ζωής και τούτον θα σας προτείνω.
Πιστεύω πως θα πρέπει να ξεφύγουμε από αυτό που συνειδητά ή όχι μας περνούν ή αν θέλετε περνάμε και μόνοι στους εαυτούς μας. Αυτή την απομόνωση στον μικρόκοσμο του διαμερίσματός μας. Μη βγεις έξω γιατί βρέχει και θα βραχείς, μην πας να παίξεις γιατί έχει ήλιο και θα πάθεις ηλίαση, μην πας εκεί γιατί χιονίζει και θα γλιστρήσεις, μη, μη, μη… Ο κόσμος κλείνεται στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού του, κολλημένος στην τηλεόραση να παρακολουθεί τι γίνεται έξω και σαν μόνη του αντίδραση να έχει [ιδίως αν τρώει] την αλλαγή του καναλιού, σε περίπτωση που δείχνει κάτι που μπορεί να του κόψει την όρεξη. Προσπαθούμε να πείσουμε -τον εαυτό μας πρώτα- πως τρέχουμε όλη ‘μέρα και δεν μας περισσεύει χρόνος για τίποτα, μα πάνω απ’ όλα πως τίποτα δεν μπορεί να γίνει πλέον. Πως ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη και άλλα τέτοια μοιρολατρικά.
Εγώ λοιπόν πιστεύω στον ενεργό πολίτη και στη δυνατότητα των ανθρώπων να αλλάξουν ότι δεν τους αρέσει. Η άποψή μου για την πραγματικότητα που ζούμε είναι πως αν θέλουμε να κάνουμε κάτι, τότε πολύ απλά θα πρέπει να το κάνουμε. Κάθε μεγάλη διαδρομή άλλωστε, ξεκινά πάντα από το πρώτο βήμα!
Πιστεύω στις μικρές και ευέλικτες ομάδες με στόχους και δυνατότητα παραγωγής έργου πέραν του λόγου.
Πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή και κατά τη γνώμη μου η αρχή δεν είναι η πολιτεία. Η αρχή είμαστε εμείς.
Αν είμαστε υπέρ της ανακύκλωσης για παράδειγμα θα πρέπει να βάλουμε στο σπίτι μας έναν κάδο [αυτό δεν είναι το ζητούμενο, μπορεί να γίνει και με σακούλες] για τα ανακυκλώσιμα, να διαβάσουμε για τον τρόπο που θα πρέπει να τα παράγουμε και να την εφαρμόσουμε [έχει δεν έχει ανακύκλωση ο δήμος μας].
Αν είμαστε υπέρ της καθαριότητας θα πρέπει να μην πετούμε την τσίχλα μας όπου βρούμε, το τασάκι του αυτοκινήτου στον δρόμο, το μπουκάλι στην παραλία κτλ.
Αν είμαστε υπέρ της ισότητας θα πρέπει να μην αφήνουμε το μηχανάκι μας στον δρόμο για να μας κρατά το parking ή το φουσκωτό μας έξω από το σπίτι ή το αυτοκίνητο ‘μπρος στη διάβαση πεζών κτλ.
Αν είμαστε υπέρ του άψογου επαγγελματισμού θα πρέπει να μην τα παίρνουμε από τους ασθενείς μας [ως γιατροί] ή από τους συνανθρώπους μας που θέλουν να κτίσουν [ως υπάλληλοι πολεοδομίας] ή από τις εταιρίες που ελέγχουμε [ως εφοριακοί].
2/2
Το πρώτο βήμα είναι και το δυσκολότερο, απαιτεί διαρκή πάλη με τον ίδιο μας τον εαυτό. Αν καταφέρουμε όμως να το κάνουμε [δεν είπα να το επιτύχουμε!], θα μπορούσαμε να περάσουμε στο δεύτερο βήμα, που δεν είναι άλλο από την οικογένειά μας. Αντιστοίχως λοιπόν θα πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας για την ανακύκλωση, τους κανόνες καθαριότητας, να μην κοιτούν την πάρτη του μονάχα αλλά και το κοινωνικό δίκαιο κτλ.
Έπειτα τα σύνολα μεγαλώνουν! Πολυκατοικία και γειτονιά. Εκεί κάπου έχω φτάσει και εγώ. Στο http://www.halkidona.gr θα βρείτε ορισμένες από τις δράσεις μου. Τέλος τα σύνολα αυτά γίνονται ακόμα μεγαλύτερα [Δήμος] ως που φτάνουν μέχρι και την κυβέρνηση.
Όμως πείτε μου, τι αξία να ‘χει η απαίτηση μου να αλλάξουν οι άλλοι και εγώ να παραμένω ίδιος; Τι αξία να ‘χει να προσπαθώ να πείσω άλλους για κάτι που δεν πιστεύω; Τι αξία έχει να αγανακτώ για την Siemens και τα Βατοπαίδια όταν και εγώ ο ίδιος τα παίρνω ή βολεύομαι ή παρανομώ για να κάνω τη δουλειά μου, βάζοντας πάντα τη δικαιολογία ότι αυτά κάνουν όλοι; Εξετάζουμε αν κάποιος είναι λίγο η πολύ έγκυος;
Η επανάσταση είναι αυστηρά προσωπική διαδικασία και ο ισχυρότερος τρόπος για να πείσεις είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Τέτοια παραδείγματα λείπουν ή αν θέλετε μειοψηφούν στον τόπο. Αν τα παραδείγματα αυτά ήταν πλειοψηφία τότε το μόνο βέβαιο θα ήταν πως δεν θα μας κυβερνούσαν αυτοί. Η λύση λοιπόν προέρχεται από εμάς και όσο επιδιώκουμε το βόλεμα, το ρουσφέτι κτλ. τόσο θα μας κυβερνούν αυτοί που μας το εξυπηρετούν περισσότερο.
Τι είναι η halkidona.gr;
Δεν είναι τίποτε παραπάνω από την προσπάθειά μου να κάνω τη γειτονιά μου λίγο καλύτερη, βάζοντας κάποιους βασικούς κανόνες κοινωνικών κριτηρίων. Γίνανε σπουδαία πράγματα κατά τη γνώμη μου που για χρόνια είχαν εγκαταλειφθεί. Το σημαντικότερο βέβαια είναι πως θα γίνουν ακόμα περισσότερα μια και τα επιτεύγματα των 4 μηνών προσπαθειών μου, μου δίνουν θάρρος να συνεχίσω. Πέρα από τα taboo μας πως τίποτα δεν γίνεται, πως μόνοι μας δεν μπορούμε, θα πρέπει να κάνουμε το πρώτο βήμα!
Δημοσίευση σχολίου